O 31 de maio do ano 2024, a 20 días do solsticio de verán, celebrouse no templo da Veracruz de O Carballiño un evento articulado a partir de tres propostas complementarias. O conxunto das actividades foi desenvolvido, simultaneamente, como un exercicio de investigación no espazo arquitectónico e como un dos primeiros actos inaugurais do proxecto Atlas Palacios 2024-2026. Tras unha charla informativa sobre a formulación xeral do proxecto, deu inicio o despregamento dunha instalación audiovisual efémera e dun concerto en directo da Coral Polifónica do Casino do Carballiño. A función da música non era a de servir como simple acompañamento á instalación senón a de establecer unha pauta temporal (tamén espacial) que condicionase o seguimento e as posibles lecturas na articulación da mesma.

O evento deu inicio ás 21:00h. Tras os 45 minutos que ocupou a charla de presentación, o paulatino escurecemento do templo (dispúxose que o seu interior, durante a actividade, fose iluminado unicamente por luz natural) permitiu ao público asistente observar non só un incremento gradual na percepción das imaxes que daban forma á instalación, senón tamén o modo en que a luz se desprazaba no interior do templo á tardiña. A claridade diúrna foi abandonando o interior do edificio mentres debuxaba nas superficies pétreas unha secuencia de escintileos, en lento varrido; unha coreografía de luces puntuais. O extremo final dese movemento terminou concentrándose en catro dos vans que esta igrexa presenta na súa ábsida. Estas catro vidreiras rectangulares, neses instantes, comportábanse como embude absorbente da luz, como un vértice de fuga ou auténtico “bufarda” final no seu percorrido…