Tamén coñecido como Hospital de Xornaleiros de San Francisco de Paula, este edificio acolle hoxe a Consellería de Transportes, Vivenda e Infraestruturas da Comunidade de Madrid. O arquitecto Juan Daniel Fullaondo* definiu así o modo en que esta obra de Palacios relaciónase coa contorna paisaxística e urbanística que o rodea: “confrontado co novo tecido que o encadra, Maudes revélasenos como un microcosmos diverso, estrano, inmune ao que agora, sorprendentemente, o rodea. O vestixio doutra situación distinta e previa, cando encaraba o horizonte despexado do norte madrileño, agora encorsetado de imaxes de casas, vías urbanas e prazas de aparcamento, nun choque de imaxes inesperado, detonante… ou tamén, seica, como unha metáfora concentrada da cidade, doutra posible cidade, unha urbe resumen, homeopática… Unha cousa dentro doutra.”

A partir deste estranamento que condiciona calquera tipo de lectura que puidésemos propor sobre o edificio, e baixo unha expansión horizontal da súa estrutura que contrasta con outras formas de “concentración” espacial empregadas por Palacios na mesma cidade de Madrid (por exemplo, no Banco Español del Río da Prata), o monumental conxunto de construcións que conforma o Hospital de Maudes conta, ademais, con exemplos extraordinarios (que aquí afondan no estranamiento xeral que esperta o edificio) do emprego da cerámica tanto en interiores como en exteriores. Repítese no Hospital de Maudes, tamén, a elevación de torres cuxa presenza lembra intensamente a diversas mostras da arquitectura de Palacios en Galicia.

*En Antonio Palacios e o hospital de Maudes na memoria arquitectónica de Madrid, Editado polo Centro de Información e Documentación, Consellería de Ordenación do Territorio, Medio Ambiente e Vivenda, Madrid, 1986.